تبلیغات کلیکی یا PPC مخفف (Paid Per Click) میباشد که به معنای پرداخت به ازای هر کلیک میباشد. که برای هدایت ترافیک به وبسایت ها استفاده میشود؛ به عنوان مثال تبلیغات گوگل ادز هم از نوع تبلیغات کلیکی است. پرداخت به ازای کلیک معمولاً با موتورهای جستجوی ردیف اول مرتبط است. در موتورهای جستجو، تبلیغ‌کنندگان معمولاً روی عبارات کلیدی مرتبط با بازار هدف خود پیشنهاد می‌دهند. و زمانی که روی تبلیغات کلیک می‌کنند، مبلغی را پرداخت می‌کنند. در مقابل، سایت‌های محتوا معمولاً قیمت ثابتی را برای هر کلیک دریافت می‌کنند.
تبلیغات نمایشی PPC، که به عنوان تبلیغات بنری نیز شناخته می‌شوند، در وب‌سایت‌هایی با محتوای مرتبط نشان داده می‌شوند که با نمایش تبلیغات موافقت کرده‌اند. و معمولاً تبلیغاتی به ازای هر کلیک نیستند، اما در عوض، معمولاً هزینه‌ای به ازای هر هزار نمایش (CPM) دریافت می‌کنند. شبکه های اجتماعی مانند فیسبوک، اینستاگرام، تیک تاک و… نیز پرداخت به ازای کلیک را به عنوان یکی از مدل های تبلیغاتی خود در نظر گرفته اند. هرچه کیفیت تبلیغ بالاتر باشد، هزینه هر کلیک کمتر می شود و بالعکس.
وب‌سایت‌هایی که از تبلیغات PPC استفاده می‌کنند. زمانی که یک کلمه یا عبارت با فهرست کلمات کلیدی تبلیغ کننده که در گروه‌های تبلیغاتی مختلف اضافه شده است. مطابقت داشته باشد. یا زمانی که یک سایت محتوا محتوای مرتبط را نمایش می‌دهد، یک آگهی نمایش می‌دهد. چنین تبلیغاتی پیوندهای حمایت شده یا تبلیغات حمایت شده نامیده می‌شوند و در صفحات نتایج موتورهای جستجو (SERP). یا هر جایی که یک توسعه دهنده وب در یک سایت محتوا انتخاب میکند، ظاهر می‌شوند.
مدل تبلیغاتی PPC برای سوء استفاده از طریق تقلب کلیک باز است. اگرچه Google سیستم های خودکار را برای محافظت در برابر کلیک های سوء استفاده از رقبا یا توسعه دهندگان وب فاسد پیاده سازی کرده اند.
هدف
پرداخت به ازای کلیک، همراه با هزینه به ازای نمایش وهزینه به ازای هر سفارش. برای ارزیابی مقرون به صرفه بودن و سودآوری بازاریابی اینترنتی و کاهش هزینه اجرای یک کمپین تبلیغاتی تا حد امکان با حفظ اهداف تعیین شده استفاده میشود. در هزینه به ازای هزار بار نمایش (CPM)، تبلیغ‌کننده فقط به ازای هر ۱۰۰۰ نمایش آگهی پرداخت میکند.
پرداخت به ازای کلیک (PPC) مزیتی نسبت به هزینه به ازای نمایش دارد، زیرا اطلاعاتی را درباره میزان مؤثر بودن تبلیغات ارائه می دهد. کلیک ها راهی برای سنجش توجه و علاقه هستند. اگر هدف اصلی یک تبلیغ ایجاد یک کلیک یا به طورخاص تر هدایت ترافیک به مقصد باشد، پس پرداخت به ازای کلیک معیار ترجیحی است. کیفیت و قرارگیری تبلیغات بر نرخ کلیک و در نتیجه کل هزینه پرداخت به ازای کلیک تأثیر می گذارد.
هزینه هر کلیک (CPC) با تقسیم هزینه تبلیغات بر تعداد کلیک های ایجاد شده توسط یک تبلیغ محاسبه می شود. فرمول اصلی این است:
هزینه هرکلیک = هزینه تبلیغات /تبلیغات کلیک شده
دو مدل اصلی برای تعیین پرداخت به ازای کلیک وجود دارد: نرخ ثابت و مبتنی بر پیشنهاد.
در هر دو مورد، تبلیغ‌کننده باید ارزش بالقوه یک کلیک از یک منبع مشخص را در نظر بگیرد. این ارزش بر اساس نوع فردی است که تبلیغ‌کننده انتظار دارد به‌عنوان بازدیدکننده از وبسایت خود دریافت کند. و آنچه تبلیغ‌کننده می‌تواند از آن بازدید به دست آورد، که معمولاً درآمد کوتاه‌مدت یا بلندمدت است. مانند سایر اشکال تبلیغات، هدف گذاری کلیدی است.
عواملی که اغلب در کمپین های PPC نقش دارند عبارتند از: علاقه هدف ، مکان دستگاه مورد استفاده (به عنوان مثال اینکه آیا کاربر در حال جستجو از دستگاه دسکتاپ یا تلفن همراه است) و روز و ساعتی که در حال مرور است.
PPC با نرخ ثابت
در مدل نرخ ثابت، تبلیغ‌کننده و ناشر بر سر مبلغ ثابتی توافق می‌کنند که برای هر کلیک پرداخت میشود. در بسیاری از موارد، ناشر یک کارت نرخ دارد که پرداخت به ازای کلیک (PPC) را در مناطق مختلف وب سایت یا شبکه خود فهرست می کند. این مقادیر مختلف اغلب به محتوای صفحات مربوط می شود. با محتوایی که عموماً بازدیدکنندگان ارزشمندتری را جذب می کند. هزینه هر کلیک بالاتری نسبت به محتوایی دارد که بازدیدکنندگان با ارزش کمتری را جذب می کند. با این حال، در بسیاری از موارد، تبلیغ‌کنندگان می‌توانند در مورد نرخ‌های پایین‌تر مذاکره کنند، به‌ویژه زمانی که به یک قرارداد بلندمدت یا با ارزش متعهد می‌شوند. مدل نرخ ثابت به ویژه در موتورهای خرید مقایسه ای رایج است که معمولاً کارت های نرخ را منتشر می کنند. با این حال، این نرخ‌ها گاهی حداقل هستند و تبلیغ‌کنندگان می‌توانند برای دید بیشتر هزینه بیشتری بپردازند. این سایت‌ها معمولاً به‌طور منظم در دسته‌های محصول یا خدمات تقسیم‌بندی می‌شوند، که اجازه می‌دهند درجه بالایی از هدف‌گیری توسط تبلیغ‌کنندگان را فراهم کنند. در بسیاری از موارد، کل محتوای اصلی این سایت ها تبلیغات پولی است.
PPC مبتنی بر پیشنهاد
آگهی‌دهنده قراردادی را امضا میکند که به آنها اجازه می‌دهد در یک حراج خصوصی که توسط یک ناشر یا معمولاً یک شبکه تبلیغاتی میزبانی میشود، با دیگر تبلیغ‌کنندگان رقابت کنند. هر تبلیغ‌کننده حداکثر مبلغی را که مایل است برای یک مکان تبلیغاتی خاص بپردازد به میزبان اطلاع می‌دهد. حراج به صورت خودکار انجام می شود هر بار که یک بازدیدکننده محل تبلیغ را فعال میکند. حراج خودکار هر زمان که جستجو برای کلمه کلیدی مورد پیشنهاد انجام شود، انجام میشود. سپس تمام پیشنهادات برای کلمه کلیدی که موقعیت جغرافیایی جستجوگر، روز و ساعت جستجو و غیره را هدف قرار می دهد، مقایسه می شود. همه اینها در زمان واقعی اتفاق می افتد، بنابراین به آن پیشنهاد قیمت واقعی یا RTB و در کسری از ثانیه می گویند. در شرایطی که چندین نقطه تبلیغاتی وجود دارد. یک اتفاق رایج در SERP ها، ممکن است چندین برنده وجود داشته باشد که موقعیت آنها در صفحه تحت تأثیر مبلغ پیشنهادی و کیفیت تبلیغ آنها است. قیمت پیشنهادی و امتیاز کیفیت برای دادن رتبه تبلیغ به هر تبلیغ دهنده استفاده می شود. آگهی با بالاترین رتبه آگهی ابتدا نمایش داده می شود.
علاوه بر مکان‌های تبلیغاتی در SERP شبکه‌های تبلیغاتی عمده اجازه می‌دهند تا تبلیغات متنی روی ویژگی‌های اشخاص ثالثی که با آنها شریک شده‌اند قرار داده شود. این ناشران برای میزبانی تبلیغات از طرف شبکه ثبت نام می کنند. در ازای آن، بخشی از درآمد تبلیغاتی که شبکه ایجاد میکند، دریافت می‌کنند. این ویژگی ها اغلب به عنوان یک شبکه محتوا و تبلیغات روی آنها به عنوان تبلیغات متنی شناخته می شوند. زیرا نقاط تبلیغاتی بر اساس زمینه صفحه ای که در آن یافت می شوند با کلمات کلیدی مرتبط هستند.
به طور کلی، تبلیغات در شبکه های محتوا دارای نرخ کلیک (CTR) و نرخ تبدیل بسیار پایین تری نسبت به تبلیغات موجود در SERP هستند و در نتیجه ارزش کمتری دارند. ویژگی های شبکه محتوا می تواند شامل وب سایت ها، خبرنامه ها و ایمیل ها باشد. تبلیغ‌کنندگان به ازای هر کلیکی که دریافت می‌کنند، مبلغ واقعی را بر اساس مبلغ پیشنهادی پرداخت می‌کنند. در میان میزبانان حراج معمول است که از پیشنهاد دهنده برنده کمی بیشتر نسبت به بالاترین قیمت پیشنهادی بعدی یا مبلغ واقعی پیشنهادی، هرکدام که کمتر باشد، هزینه دریافت کنند. با این کار از موقعیت‌هایی جلوگیری میشود که پیشنهاد دهندگان دائماً پیشنهادات خود را با مقادیر بسیار کم تنظیم می‌کنند تا ببینند آیا همچنان می‌توانند در حراج برنده شوند در حالی که فقط کمی کمتر به ازای هر کلیک پرداخت می‌کنند. به منظور به حداکثر رساندن موفقیت و دستیابی به مقیاس، می توان از سیستم های مدیریت پیشنهادات خودکار استفاده کرد.این سیستم‌ها را می‌توان مستقیماً توسط تبلیغ‌کننده استفاده کرد، اگرچه بیشتر توسط آژانس‌های تبلیغاتی که مدیریت پیشنهاد PPC را به عنوان یک سرویس ارائه می‌دهند، استفاده می‌شوند. این ابزارها به طور کلی امکان مدیریت پیشنهاد در مقیاس را فراهم می کنند، با هزاران یا حتی میلیون ها پیشنهاد PPC که توسط یک سیستم بسیار خودکار کنترل می شود. این سیستم به طور کلی هر پیشنهاد را بر اساس هدفی که برای آن تعیین شده است، مانند به حداکثر رساندن سود، به حداکثر رساندن ترافیک، به دست آوردن مشتری بسیار هدفمند و غیره تعیین می کند.
این سیستم معمولاً به وبسایت تبلیغ‌کننده متصل میشود و نتایج هر کلیک را تغذیه میکند، که سپس به آن اجازه می‌دهد قیمت‌ها را تعیین کند. اثربخشی این سیستم‌ها مستقیماً با کیفیت و کمیت داده‌های عملکردی مرتبط است که باید با آن کار کنند – تبلیغات کم‌ترافیک می‌تواند منجر به مشکل کمبود داده شود که بسیاری از ابزارهای مدیریت پیشنهادات را در بدترین حالت بی‌فایده یا در بهترین حالت ناکارآمد می‌سازد. به عنوان یک قاعده، سیستم تبلیغات متنی از رویکرد حراج به عنوان سیستم پرداخت تبلیغات استفاده میکند.
تقلب کلیک
یکی از نگرانی‌های رایج در میان تبلیغ‌کنندگان، رویه‌ای است که به عنوان «تقلب کلیک» شناخته میشود. که به دو شکل است:
مورد اول. ناشرانی که به‌طور غیرقانونی روی تبلیغات کلیک می‌کنند یا به‌طور متقلبانه ترتیب ایجاد کلیک روی تبلیغات را می‌دهند تا درآمد ناشر خود را افزایش دهند.
مورد دوم. تبلیغ کنندگانی که سعی می‌کنند تبلیغات رقبا را از مسیر خود خارج کنند با کلیک بر روی آنها تلاش می‌کنند تا هزینه‌های رقبای خود را افزایش دهند تا مزیت ناعادلانه‌ای را در فضای تبلیغات به خود اختصاص دهند. پلتفرم‌های Google Ads ادعا می‌کنند که می‌توانند چنین کلیک‌هایی را شناسایی کنند و چنین ترافیکی را به عنوان «کلیک‌های نامعتبر» برچسب‌گذاری کنند.
بدون دیدگاه